Artikel-Nr.: 20220576
Gebunden, 104 Seiten
Chernivci: Meridian Czernowitz, 2021
ISBN: 978-617-8024-19-2
Format: 60x90/8
Cju knyzhku, mabut', mozhna bulo b nazvaty knyzhkoju vybranyh virshiv. Jakby pry c'omu znaty, z chogo same avtorovi dovelosja vybyraty. Ja c'ogo ne znaju, tomu ne vzhyvatymu bil'she pompezno-gromizdkogo vyznachennja «knyzhka napysanyh hudozhnykom vybranyh virshiv». Prosto zapam’jatajmo toj vazhlyvyj fakt, shho najdavnishyj virsh cijei' zbirky datujet'sja 1983 rokom, a v ostann'omu jdet'sja pro koronavirus ta «ranni sutinky boga». Jak pyshe sam avtor, «tak dovgo ja zhyvu na bilim sviti, shho perezhyv poeta Jevtushenka». I rich tut, zvisno, ne v Jevtushenkovi: jdet'sja pro chasovu tjaglist' majzhe u sorok rokiv, protjagom jakoi' (tjaglosti) chy jakyh (soroka rokiv) pysalysja ci teksty. Chas ne mig na nyh ne poznachytys'. I ignoruvannja namy chasu ta jogo duhu tezh ne mozhe ne poznachytys' na prochytanni cyh tekstiv.
Otzhe, majemo takyj sobi lirychnyj shhodennyk (shhe odyn sumnivnyj termin), jakyj dovoli chitko j jaskravo svidchyt' pro zminy nastroi'v ta zovnishnih obstavyn, ale takozh i pro pevnu avtors'ku stabil'nist' v ironichnomu ta krytychnomu spryjnjatti real'nosti. Shhodennyk cej pysavsja, shozhe, ne nadto reguljarno, v n'omu bagato pauz, povitrjanyh jam i rozryviv. A vtim, navit' iz urahuvannjam usih cyh pauz, navit' iz rozuminnjam togo, shho vmishheni tut virshi pysalysja za riznyh politychnyh rezhymiv (navit' bil'she: za keruvannja riznyh gensekiv ta prezydentiv nezalezhnoi' krai'ny) i suspil'nyh umov, zbirka cja zalyshaje hymernyj i girkuvatyj prysmak svidchennja pro shhos', shho vyhodyt' i poza mezhi poezii' (poezija zh chasto ne pojasnjuje navit' sebe samu, pogod'mos'), i, tym pache, poza mezhi polityky. My mozhemo lyshe vidchuvaty, jak iz chasom zminjujet'sja intonacija poeta (chy hudozhnyka – jak vam zruchnishe), jak zminjujet'sja jogo lirychnyj geroj (i jogo lirychna geroi'nja, bezperechno, tezh), jak, vidpovidno, zminjujet'sja kontekst, u jakomu ci virshi pyshut'sja, jak zminjujet'sja landshaft za viknom, jak zminjujet'sja pogoda na mori, jak zminjujet'sja mova (a vona zminjujet'sja, tak, – i ce, mozhlyvo, najcikavisha transformacija!). Shho nam potribno, aby ce vidchuty? Vs'ogo lyshe trishky uvagy. I trishky samoironii'.